Boşandığımdan beri annem sık sık söylediklerini bana anlatırdı. O sırada babam onu aldattığını söyledi ama boşanma sebebi bu değildi. Ancak kadınsı gururum incindi. Bırakmak ve kabul etmek yapabileceğim bir şey değildi. Ve bunu en iyi arkadaşımla yaparken. Kocasından aldığı tazminat ve nafaka böyle bir şey için yeterli değildi. Annemin babamın emekli maaşından başka bir geliri yok ve boşanma anlaşması kısa sürede bitti. Artık sadece benim harçlığımla ve annemin emekli maaşıyla geçiniyorduk. Ama annem iş bulmam için beni zorluyordu. Ne kadar yalnız yaşadı ve benim gelişimle huzurunu kaybetti. Kız Meslek Lisesini birincilikle bitirdim ama o zamandan beri çalışmıyorum. Bu yaştan sonra nerede iş bulabilir ve çalışabilirim? Ancak şansımı denedim ve birkaç yere başvurdum. Bunlar yemek yapmak, temizlik yapmak gibi şeylerdi. Ancak her birinin olumsuz olduğu ortaya çıktı. Yaşım ve tecrübem olmadığı için kimse beni işe almak istemedi. Tüm olumsuzlukların üstüne kocamın Hale ile evli olduğunu duyunca daha da yıkıldım. Hale benden hem kocamı hem de çocuklarımı aldı. IM depresif. Ayrılık için kendime kızgınım. En azından fakir bir ailesi vardı ve geçimin ne olduğunu bilmiyordu. Kocam çalışıyor ve ben yiyorum. Ama şimdi her şey zordu. 42 yaşında gerçek hayatla tanıştım. Bir gün çocukluk arkadaşım Mugee ziyaretime geldi ve hayatım o andan itibaren değişti. Muge’a “Bana bir iş bul!” dedi. “Tamam, bakarım!” dedim. söz konusu. Muge’nin çevresi genişti. En azından şansımı deneyebilirdim. Arkadaşım olmasına rağmen, Müge sert bir ayakkabı değildi. Evliydi ama boşanmıştı. Çünkü kocasını aldattı. Kocasından boşandıktan sonra birçok erkekle çıktı. Bir giyim mağazasında çalıştı. Bir chadar lideri olduğu giyiminden, giyiminden, hal ve hareketlerinden hemen anlaşılırdı. Böyle bir kadından bana iş bulmasını istedim ama yapabileceğim başka bir şey yoktu. Birkaç gün sonra Müge aradı ve “Sana iş buldum, bu adresi yaz, Haldun Bey, yarın gel konuş, adresi ve ismi benden aldığını söyle!” Adresi verdi. O da “Aa bak bana köylü gibi giyinme biraz daha güzel giyin ekmek aslanın ağzında kızım biraz giyin” dedi. dedi gülerek. Tesettürlü bir kadın olduğum için vücut hatlarını belli eden kıyafetler giyme ve giyme adeti yoktu. Ama Müge’nin sözleri de doğruydu. İnsanlar işe alırken bunlardan biraz gördüler. Ertesi gün uzun kollu bordo bir gömlekle uzun siyah bir etek giydim. Başını siyah beyaz desenli büyük bir topuzla bağladı ve hafif bir makyaj yaptı. Siyah yüksek topuklu ayakkabılarımı giydim. Boşanmak bana göre değildi. Evliyken 60-65 kiloydum ve boyum hep 1.70 olduğundan hep zayıf görünürdüm. Ama ayrıldıktan sonra stresten dolayı diyet yaparak 85 kilo aldım. Fazla kilolarımdan kurtulamadım. Bu yüzden kıyafetlerim çok dardı. Gömleğim bana yapışırken eteğim popomu vurguluyor gibi görünüyor. Göğüslerim oldukça belirgindi. Mugee haklı olarak ekmeğin aslanın ağzında olduğunu söyledi. Buna gerçekten katlanabilirdim. Kıyafetsiz dışarı çıktım. Bu duruma maruz kaldığımı hissettim. Otobüste ve yolda yürürken birkaç adam bana baktı. Çok utandım, söyleyemedim, bir şey söyleyemedim. Başörtülü olmama rağmen yüz hatlarım belliydi, bu yüzden bana bakıyorlardı. Muge’nin verdiği adres Tarlabaş yakınlarında bir yerdeydi. Daha önce hiç burada bulunmadım. Çocuklarım ve eşimle Taksim’e gelirdik, İstiklal Caddesi’nde birlikte yürür, yemek yer, alışveriş yapardık. Ama bunlar hiç bilmediğim yerlerdi. Sokakta gördüğü insanlar, daha önce hiç karşılaşmadığı sıra dışı tiplerdi. Dürüst olmak gerekirse, sokağa çıkmaktan korkmuyordum. Sorular sorduktan sonra nihayet binayı buldum. Muge, gittiğim yerde bir kast ajansı olduğunu, filmler, diziler ve reklamlar için oyuncu seçtiğini söyledi. Evin kapısında şirketin adresi veya adı yazmıyordu. Bina zaten oldukça eskiydi ve dışarıdan orada kimse yaşamıyormuş gibi görünüyordu. Ajans 6. kattaydı. Asansör yoktu, bu yüzden merdivenleri kullandım. Heyecandan kalbim deli gibi atıyordu. Tavana kadar çıkan eski çift kanatlı ahşap kapının yanındaki zili çaldım. Bir süre sonra içeriden topuk sesleri geldi. Boyası dökülen kapının bir kanadı gıcırdayarak açıldı. Kapıyı 25-26 yaşlarında ağır makyajlı bir genç kız açtı. 1-2 saniye baktı ve “Öyle mi?” dedi. dedi küçümseyerek. “Peki ben Haldun’la buluşacaktım Müge Hanım…” sözümü kesti ve “Dur bir dakika” dedi. Kapıyı üzerime kapattı. Şok olmuştum ama sesimi bile çıkaramıyordum. İçeriden bir topuk sesi daha geldi ve kısa süre sonra kapı kanadı tekrar gıcırdayarak açıldı. Bu sefer kapıda orta yaşlı bir adam vardı. “Bu kadar?” “Bayan Muge gönderdi beni,” dedi. dedim utanarak. Adam: Bayan Muge? dedi, bilmiyormuş gibi yaparak. Ama “Aman bizim deli Müge’miz tamam mı çocuklar yoksa Funda Hanım mı?” söz konusu. Müge, “Evet, öyleyim. Sen Haldun Bey misin?” diye sordu. görünüşe göre söyledi. “Evet, evet, burada, burada!” Dedi ve tek eliyle işaret etti. Başlangıçta bir evdi ama ofis olarak kullanılıyordu. Oturma odasında büyük, yıpranmış bir masa ve sandalyeler ile pencerenin karşısında kenarları yıpranmış, deri kaplı iki eski sandalye vardı. Masada bilgisayar veya telefon yoktu. Gündüz olmasına rağmen tüm perdeler çekilmiş ve tavandaki ışıklar içeriyi aydınlatıyordu. Klimanın içi buz tutmuş, dışarısı sıcak ama içerisi kış gibiydi. Duvarlardaki boya yer yer soyulmuştu. Haldun Bey, 45-46 yaşlarında, saçsız, sakallı bir adamdı. Saçımı böyle kazımış gibi hissettim. Uzun boylu ve zayıftı. “İşte başlıyoruz!” Bana eski koltuğa oturmamı işaret etti. O da karşıma oturdu. Bu sırada kız masanın arkasındaki bir sandalyede oturuyordu ama kayıtsız bakışları bana yönelmişti. Bu arada kızın kıyafeti de tuhaftı. Küçük siyah bir etek giymişti, benim değil. Kalçaları ve bacakları sahadaydı. Ayakları yağ gibi parlıyordu. Kalçası da çıkıntılıydı. Üstüne beyaz dar bir gömlek giymişti ve beyaz gömleğin altından siyah sütyeni görünüyordu ve iri göğüsleri açığa çıkmıştı. Ayağında çok yüksek topuklu kırmızı ayakkabılar vardı. Uzun sarı saçlarını atkuyruğu yaptı.
