Kaynanamın Eşsiz Güzelliği
Evlendikten kısa bir süre sonra, bir erkeğin sadece karısıyla değil, ailesiyle de bir ailesi olduğunu öğrendim. Kayınpederim kaba ve kaba bir insandı. Karısına ve iki çocuğuna ve ardından bana zorbalık etti. Geçmişte, maddi zorluklara yol açan alkole çok para harcadı. Bazen benden geç ya da hiç para istemezlerdi. Ama yine de haftada birkaç gece eve sarhoş geliyordu. Kayınvalidem zaman zaman dövüldü. Kayınvalidem dayak yiyip bunalınca kaçıp yanımıza gelirdi. Ona söyledim ama beni dinlemedi ve eve gitti. Karım evlendi ve babasından boşandı. Eşinden 3 yaş büyük olan kayınbiraderim 2 yıl okulu bitirdikten sonra SBKP aracılığıyla bir yerlere gelebilmek için babasından kendini kurtarmaya çalışıyordu. Ama birkaç ay önce kayınpederim ölünce bütün bu acılar son buldu. Yıllarca içtikten sonra vücudu çöktü. Hastalandı ve bir süre hastaneye kaldırıldı, ancak iyileşmedi. Kayınvalidem ilk günlerde eşinin vefatından sonra çok ağladı ve çok üzüldü. Ne de olsa 25 yıllık kocasıydı. Ancak günler geçtikçe üzüntüsü hafifledi ve kırklı yaşlarına geldiğinde kocasının ölümüne adeta sevindi. Kayınbiraderim önce babasının ölümü, sonra da KPSS’den umudunu kesmesi nedeniyle askere gitmeye karar verdi. Sonunda askere gittiğinde kayınvalidesi evde yalnız kalmış. Kayınbiraderim bir hafta on gün askere alındı. Bir akşam evde Facebook sayfamda oturuyordum. Karım bütün gün çocuklarla uğraştığı için yorgundu ve erkenden yattı. Saat 11:00 idi. Kayınvalidem Solmaz’ı internette gördüm. Askerde olan oğlumla tanışsın diye ona birkaç gün önce facebook hesabını verdim. Nasıl kullanılacağını da kısaca gösteriyorum. Bu sırada Facebook’ta ne yaptığını merak ediyordum. “Hayır anne ne yapıyorsun?” diye sordum. Yazdım. Bana Kader isimli bir arkadaşıyla yazıştığını, Kader’in çocukluk arkadaşı olduğunu, onu uzun yıllardır görmediğini, İstanbul’da yaşadığını yazdı. “Peki!” Yazdım ve gönderdim. Sonra arkadaşlarıma mektuplar yazdım ve sayfaları dolaştım. Aradan yarım saat geçti ve bana “Nasılsın?” diye sordu. o yazdı. “İyiyim, sen nasılsın?” geri yazdım “İyiyim, iyi ki vermişsin, arkadaşlarımı arıyorum…” diye yazmıştı. Kayınvalidem Facebook’u severdi ve ona teşekkür ederim. Askerde olan oğlumla tanışmak için aldığım bir Facebook hesabında arkadaş arıyordum. Hava hakkında konuşmaya, daha doğrusu yazmaya başladık. Eşimi ve çocuklarımı sordu, yattıklarını yazdım. Konudan konuya atlıyorduk. Kayınvalidem ilkokuldan mezun oldu ve bilgisayarı yeni öğrenmişti. Ama kısa sürede aldı ve beğendi. Yazışmalarımız sırasında bu konu bir şekilde kayınpederime geldi. Ona “Üzgünüm ama iyi ki kayınpederim öldü, alınmadım, en başta senin hayatını mahvettim!” dedim. dedim. Yazdım. “Haklısın!” geri yazdı. Yıllarca süren çile, kocasının ölümüyle son buldu. “Bundan sonra senin zamanın ve istediğin gibi gelişme. Bu hayatta bir kez gelirsin, istediğimiz zaman kulübemize geliriz!” “İnşallah oğlum” dedim. Ailemin Karasu’da bir kulübesi vardı. 2 katlı bir villaydı. Ben, Baba kayınbiraderim iki kuşak aldı. Fırsat buldukça eşim ve çocuklarımla gittim. Yazın eşim ve çocuklarım annem ve babamda kaldılar. Kayınvalidemi çok kez davet ettim ama kayınpederim her seferinde karşı çıkıp eşimi bırakmadı.bizim çocuklar doğduğunda eşim gelip eşime yardım etmek için kaldı ama o zaman bile kayınpederinde kontrol vardı.facebook’a giriş yapıyordu kayınbiraderim laptopu yazdı ona “Kamerayı aç” yazdım ben de ona nasıl yapılacağını anlattım yapamayacağını söyledi.Yine tek tek yazdım. ama “Anlamıyorum oğlum, yarın gelebilirsin” dedi, sohbetimizi bitirdiğimizde saat gece 01:00 idi. Korktuğum için uzun süre konuştuk. Sabah eşine akşam Facebook’ta annesiyle sohbet ettiğini söylediğinde şaşırdı ama “Onun adına çok mutluyum, bunca yıldır yaşadıklarına!” dedi. dedim. O gün iş çıkışı kayınvalidesini aradı. “Anne, eğer yapabilirsen, gelip kamerayla ilgilenebilir miyim?” Dedim. “Ben boşum oğlum, ne zaman istersen gel!” Ben de onun evine gittim. Kapıyı açıp içeri girdim. Kayınpederimin vefatından sonra kayınvalidem rahatladı ve bu rahatlama davranışlarına ve giyimine de yansıdı. Kayınvalidem olmama ve ona annem dememe rağmen aslında 42 yaşında benden sadece 13 yaş büyüktü. Eşim gibi o da 17 yaşında evlendi ve 18 yaşında anne oldu. Uzun yıllar kocasının öfkesine rağmen güzel bir genç kadın olarak kaldı. Karım güzelliğini annesinden almış. Eşimle benim anne-kızdan çok kardeş sanıldığına defalarca şahit oldum.
425 toplam görüntülenme, 1 bugün